Mei maakte me blij

Telkens opnieuw denk ik: 
nee, dat kan toch niet, 

alweer een nieuwe maand, 

ik kan niet meer mee!

Januari en februari stonden volop in het teken van de verhuis 

(zeer geslaagd trouwens, met dank aan een super verhuisteam), 

maart en april waren nodig om daar wat van te bekomen.

Mei was magisch met het ene feest na het andere, 

maar nu dus ook alweer voorbij.

Het startte met een tuinfeestje zonder genodigden:

de natuur ontwaakte uit haar winterslaap.

Wat ons eerst een oubollige tuin leek

die we zo snel mogelijk wilden heraanleggen naar onze goesting, 

is na een paar maand aankijken toch helemaal aanvaard zoals ie is: 

romantisch ouderwets, 

glooiend & geurig, 

niet erg praktisch en een tikje onstuimig,
groot en groots met parkallures,
maar ook steeds weer verrassend.

We mochten al vele onverwachte kadootjes ontvangen: 

eerst en vooral de uitbundige versiering van de stokoude kerselaar:

De onvermijdelijke confetti achteraf was ergens ook wel feestelijk, al kregen we wel klachten van de plaatselijke (vijver)bevolking:

Na dit feest voor het oog, 

werden we bedwelmd door de heerlijk geurende jasmijnen, 

in 5 verschillende tinten zelfs doorheen de tuin te vinden.

Je kan proberen die heerlijkheden te vangen om in huis van te genieten, 

maar langer dan een dag blijft dat dus niet duren:

De rododendrons en irissen zorgen nu voor nieuwe kleurenpracht

en ergens staat er nu weer iets lekker te ruiken, 

maar heb nog niet ontdekt wat.

En ook de smaakpapillen werden gestreeld:

rabarber werd crumble (recept-tip),

de asperges deden al meermaals dienst
dankzij de inspiratie van een heerlijk Hello Fresh-receptje:

Of zoals vanavond nog in een quiche 
(met ricotta, met zongedroogde tomaatjes door gemixt).

En de kippen maakten opeens hun maandenlange leg-stop weer helemaal goed. 

We hadden het al niet meer verwacht, 

dus het was even schrikken toen we het pas na een tijdje opmerkten:

't Moet zijn dat zij zich ook kiplekker voelen in hun nieuwe onderkomen.

Met de welig woekerende klimop, bamboe en varens
valt de echtgenoot wel in heftige discussies, 
maar voorlopig lijkt hij ze de baas te zijn.

Hij spit, plant, zaait, wiedt, snoeit en maait als een volleerd tuinier 
(euh, not! maar zo wordt ie het wel natuurlijk).

En vecht tegen de kapers op de kust: vogels, insecten, slakken.

Als hij de strijd volhoudt, 
hebben we nog veel lekkers tegoed!